آنتوان دو سن‌تگزوپه‌ری

 

 

جز با دل  هیچ چیز را چنان که باید نمی‌شود دید...  

 

 نهاد و گوهر را چشمِ سَر نمی‌بیند... 

 

 

بگذار بگذریم ...

بگذار بگذریم 

از خیل خفتگان...!!!