شگفتا !!!

 

 

 

 وقتی که بود نمیدیدم  

 

وقتی که خواند نمیشنیدم  

. 

. 

. 

وقتی دیدم که نبود 

 

وقتی شنیدم که نخواند  

 

وچه غم انگیز است که وقتی چشمه ای سرد و زلال   

 

در برابرت میخواند و مینالد و میجوشد  

 

تو تشنه آتش باشی و نه آب... 

 

و چشمه که خشکید 

 

چشمه از آن آتش که تو تشنه آن بودی بخار شد و به هوا رفت  

 

و آتش زمین را در خود تافت و گداخت 

  

و از آسمان آتش بارید و از زمین آتش رویید 

 

تو تشنه آب گردی و نه آتش  

 

و بعد عمری گداختن از غم نبودن ِ کسی که تا بود از 

  

 غم نبودن ِ تو میگداخت...